Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ

Ο Ερημίτης είναι μια άγρια φυσική περιοχή με υψηλή οικολογική αξία. Αποτελεί μέρος της βορειοανατολικής ακτής της Κέρκυρας, στην οποία εντοπίζεται και το πιο κοντινό σημείο, σε απόσταση περίπου 2 km, με την ακτή της Αλβανίας. Η έκταση της περιοχής είναι περίπου 1500 στρέμματα και το υψηλότερο σημείο βρίσκεται στα 126 m. Το κλίμα που επικρατεί στην περιοχή είναι μεσογειακό, χαρακτηρίζεται από ήπιους βροχερούς χειμώνες και ζεστά ξηρά καλοκαίρια με δροσερούς ανέμους. Συγκεκριμένα, η μέση μηνιαία θερμοκρασία το χειμώνα κυμαίνεται από 9 με 11 οC και το καλοκαίρι από 24 με 27 οC (ΕΜΥ, 2020). Η ελάχιστη μέση μηνιαία βροχόπτωση παρατηρείται τον Ιούλιο στα 9 mm και η υψηλότερη το Δεκέμβρη στα 190 mm, ενώ η μέση μηνιαία υγρασία είναι 60% και 77% αντίστοιχα. Επίσης, οι άνεμοι από Σεπτέμβρη με Μάη πνέουν κατά μέσο όρο νότια από 3 με 5.5 Kt και τον Ιούνιο μέχρι Αύγουστο κυρίως δυτικά από 3.5 Kt.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Ερημίτης χαρακτηρίζεται από υψηλή βιοποικιλότητα. Το τοπίο είναι ποικίλο και αποτελείται από λόφους, δάση, θαμνότοπους με μακκία βλάστηση, μικρές υφάλμυρες λίμνες, μικρά έλη, αμμώδεις και πετρώδεις παραλίες και θάλασσα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι λίμνες Άκολη, Βρωμόλιμνη και το έλος Ερημίτη που συγκαταλέγονται στους προστατευόμενους μικρούς νησιώτικους υγρότοπους (ΦΕΚ. 229/ΑΑΠ/2012) . Η βλάστηση στην περιοχή είναι κυρίως μεσογειακή με χαρακτηριστικά είδη τo πουρνάρι (Quercus coccifera), την αριά (Quercus ilex), την αγριελιά (Olea europaea oleaster), την κουμαριά (Arbutus unedo), το σχίνο (Pistacia lentiscus), τη μυρτιά (Myrtus communis), το φυλλίκι (Phillyrea latifolia), το δενδρώδες ρείκι (Erica arborea) και πολλά άλλα αείφυλλα σκληρόφυλλα θαμνώδη φυτά. Επίσης, στο δασικό κομμάτι υπάρχουν και φυλλοβόλα πλατύφυλλα είδη, όπως η χνοώδης βελανιδιά (Quercus pubescens) και η πλατύφυλλη βελανιδιά (Quercus frainetto). Συνολικά έχουν ήδη καταγραφεί 282 είδη φυτών στον Ερημίτη με πολλά ποώδη φυτά, όπως 23 είδη άγριας ορχιδέας (Flora Ionica, χ.χ.). Επίσης, πάνω από εκατό είδη μυκήτων είναι γνωστό ότι ζουν εκεί. Ενώ η θαλάσσια βλάστηση της περιοχής χαρακτηρίζεται από τα πυκνά λιβάδια Ποσειδωνίας (Posidoniaoceanica). Ατη συνέχεια, η πανίδα της περιοχής περιλαμβάνει μια πλούσια εντομοπανίδα, πολλά είδη πουλιών, ερπετά, αμφίβια και θηλαστικά. Ιδιαίτερα παραδείγματα της ξεχωριστής βιοποικιλότητας του Ερημίτη αποτελούν η βίδρα (Lutra lutra) (Gremillet, 1993 & 1998), ο δενδροβάτραχος (Hyla arborea), η στικτή νεροχελώνα (Emys orbicularis), η γραμμωτή νεροχελώνα (Mauremys rivulata), το λιμνόφιδο (Natrix tessellata), ο λευκοτσικνιάς (Egretta garzetta), η αλκυόνη (Alcedo atthis) και ο θαλασσοκόρακας (Phalacrocorax aristotelis). Επίσης, στο Καπαρέλλι, μια βραχονησίδα κοντά στα θαλάσσια σύνορα, φωλιάζει το άγριο περιστέρι (Columba livia). Στη θαλάσσια περιοχή του Ερημίτη, εντυπωσιάζει η παρουσία της μεσογειακής φώκιας (Monachus monachus) και του ρινοδέλφινου (Tursiops truncatus).

Η οικολογική αξία του Ερημίτη οφείλεται στο ότι αποτελεί μια από τις τελευταίες φυσικές περιοχές της Κέρκυρας που έχει μείνει ανεπηρέαστη από την οικιστική και αγροτική ανάπτυξη του νησιού. Εκτός από κάποιες ήπιες κτηνοτροφικές χρήσεις και τη χρήση του ναυτικού οχυρού που βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο, οι μόνες ήπιες αλληλεπιδράσεις με τον άνθρωπο εδώ και χρόνια ήταν μέσω των περιπατητών, των κυνηγών και των ψαράδων. Αυτό συνεπάγεται την φυσική εξέλιξη και διαμόρφωση των οικοσυστημάτων στη περιοχή με την αντίστοιχη ανάπτυξη μιας ξεχωριστής πλούσιας χλωρίδας και πανίδας. Επίσης, η οικολογική αξία του Ερημίτη βασίζεται στην κοντινή του απόσταση από το Εθνικό Πάρκο του Βουθρωτού στην Αλβανία. Πρόκειται για μια προστατευόμενη περιοχή που αποτελείται από μια λιμνοθάλασσα 16000 στρεμμάτων, αμμώδεις και πετρώδεις ακτές, έλη, υγρά λιβάδια, πυκνά δασωμένους λόφους, βουνά, μικρότερες λίμνες, ποτάμια και ένα μεγάλο φυσικό κανάλι που καταλήγει στο Ιόνιο Πέλαγος (Bego et al., 2012). Η περιοχή αυτή περιλαμβάνει μια πλούσια ποικίλη χλωρίδα που περιλαμβάνει έως και 900 είδη και μια ιδιαίτερη πανίδα με 246 είδη πτηνών, 9 ερπετά, 25 αμφίβια και 39 είδη θηλαστικών, μεταξύ άλλων και πολλά σπάνια και κινδυνεύοντα είδη. Λόγω της ιδιαίτερης τοποθεσίας του, ο Ερημίτης ουσιαστικά λειτουργεί ως σημείο-πέρασμα για πολλά είδη πανίδας αλλά και χλωρίδας στο νησί (Γαστεράτος 2020). Αποτελεί ίσως το μόνο σημείο πιθανού εμπλουτισμού της βιοποικιλότητας της Κέρκυρας, αν εξαιρέσουμε βέβαια τη μεταφορά ειδών μέσω των μεταναστευτικών πουλιών.